Het boek “het leven is vurrukkulluk” is een boek dat gaat over het leven van twee studenten Boulie en Mees en alles wat daar bij hoort. Het gaat bijvoorbeeld over hoe ze allebei verliefd zijn op het zelfde meisje, Panda een meisje dat volop geniet van het leven op haar manier. Samen ontmoeten zij een grijsaard, een man die ze later beroven van zijn geld. Ook speelt Ernst-jan een rol in het verhaal, hij is de interviewer die Boulie gaat ondervragen. Mees en Boulie wonen in het park in een groot wit huis. Later, besluiten zij ook een feest te geven in het huis en Mees begint steeds meer serieuzer met Panda te worden. Het feest gaat natuurlijk niet helemaal als gepland. Als je nog voor een andere samenvatting wilt kijken zal ik hier op klikken.Remco Wouters Campert is geboren in Den Haag op 28 juli 1929. Vervroegd verlaat hij Amsterdams Lyceum. Dit doet hij zodat hij zich volledig op het schrijven kon richten.
In 1976 ontvangt Remco Campert de P.C. Hooftprijs voor zijn poëtisch oeuvre en in 2011 krijgt hij de Gouden Ganzenveer toegekend voor zijn grote betekenis voor het geschreven en gedrukte woord in Nederland. Dit zijn een paar bekende boeken van Remco Campert:
Fabeltjes vertellen (1968)Mijn leven’s liederen (1968)
Tjeempie! of Liesje in Luiletterland (1968)
Gouden dagen (1990)
Graag gedaan (1990)
Het satijnen hart (2006)
Nieuwe herinneringen (2007)
Dagboek van een poes (2007)
Het avontuur van Iks en Ei (2008)
Om vijf uur in de middag (2010)
Mijn eenmanszaak (2010)
In het boek speelt Remco Campert met de woorden. Hij doet dit door op een verouderde manier literatuur toe te passen. Ik denk dat hij dit doet zodat hij kan laten zien dat de jongeren helemaal niet zo veel zijn veranderd, bijvoorbeeld omdat hij laat zien dat de jongeren van vroeger ook hun eigen taaltje had. Ik denk dat hij ook probeert om eens op een hele andere manier te schrijven, zodat het meer mensen aantrekt om het te gaan lezen. Ik vind ook dat hij door deze manier te schrijven een soort humor overbrengt door woorden op een manier te schrijven, die grammaticaal helemaal niet kloppen, maar toch te begrijpen zijn doordat ze worden opgeschreven zoals je ze uitspreekt.De tijd waarin Remco Campert leefden was een tijd waar veel veranderingen plaats vonden. Veranderingen onder jongeren die ze veel vrijer maakten. De jongeren gingen veel meer uit, rookten marihuana en vroegen zich af of ze nou wel echt zo’n iemand met een lunchtrommeltje, achter op de fiets wilden worden. Vooral het uitgaan was een grote bezigheid. De jongeren gingen dan naar een Jazzcafé of naar concert waar ze dan de hele Nacht gingen dansen. Natuurlijk was het voor de mannen heel fijn om alle meisjes opgetogen in jurkjes en hakjes te zien. De hoofdpersonen in het boek “Het leven is vurrukkulluk” spreken dan ook vol lof over deze tijd. Vooral omdat ze veel meer zelf te zeggen hadden en een gevoel van vrijheid kregen. Ingrid (Panda in het verhaal) was in het leven in die tijd ook een echte levensgenieter. Eddy posthuma de boer een fotograaf uit die tijd verteld in de documentaire over hoe zijn leven er uit zag. Hij heeft veel mooie foto’s gemaakt uit die tijd. Ook Eddy kende Remco Campert
Dit zijn foto's van Eddy posthuma de boer:
