Thirza Perdiode 4

Hallo Bloggers,

Deze periode heb ik het boek Thirza gelezen. Het boek gaat over een gezin, bestaand uit een vader en een dochter, verlaten door hun vrouw/moeder. De vader van Thirza (de dochter) wilt dat alles goed en op zijn manier. Alles gaat ook goed tot op een dag de moeder van Thirza terug komt. Thirza wilt niks met haar te maken hebben, maar de vader van Thirza heeft toch wel nog steeds een zwak voor haar en besluit haar niet het huis uit te zetten. Ze blijft een aantal weken bij de twee in huis en dat roept enorm vele herinneringen op. Thirza is ook nog eens geslaagd dat jaar en geeft een groot feest. Natuurlijk moet die avond alles perfect gaan voor de vader van Thirza. Helaas gaat er van alles mis, ook is de vader van Thirza helemaal niet blij met het nieuwe vriendje van Thirza, waarmee zij heeft besloten om een lange tijd naar het buitenland te gaan. Wanneer het feest is afgelopen en de tijd is aangebroken dat Thirza echt weg gaat, besluit hij hen te brengen naar het vliegveld, maar hij wilt eerst nog even een nachtje overnachten in het oude huis van zijn ouders. Daar aangekomen verloopt alles rustig en na een paar dagen vertrekt Thirza naar het buitenland. Tenminste dat is wat de mensen denken, die niks meer van Thirza hebben gehoord na vertrek. Wat is er gebeurt? Waarom antwoordt Thirza niet op haar telefoon?

Ik vind het boek erg leuk en raadt het ook heel erg aan om te lezen. Het is niet alleen spannend maar het is ook echt zo'n boek die je niet kan wegleggen omdat er altijd wel wat gebeurt, waardoor je aandacht alleen bij het boek blijft.

Van het boek is ook een film gemaakt, ook erg leuk!
Hier is een trailer van de film

Groetjes V4

Sonny Boy

-Make the skies blue, Sonny Boy-

When there are grey skies
I don't mind the grey skies
You make them blue, Sonny Boy


Friends may forsake me
let them all forsake me
You pull me through, Sonny Boy


You're ant from heaven 
And I know your worth
You've made a heaven
For me right on earth


And then the angels grew lonely
Took you 'cause they're lonely
Now I'm lonely too, Sonny Boy

Voor het derde boek van voor school heb ik gekozen voor het boek Sonny Boy.
Een boek wat mij heel erg aansprak door ten eerste veel goede verhalen van vrienden en ten twee goede recensies.

Ten eerste wil ik zeggen dat ik dit boek heel mooi vind. En ja natuurlijk dat is geen beschrijving, maar toch vind ik het in een woord gewoon mooi. Dit ligt ook voor een groot deel aan mezelf omdat ik me zelf graag verdiep in geschiedenis verhalen. Naast de manier van schrijven die erg gedetailleerd is, vond ik ook de manier van de verhaallijn mooi. In het begin zit je jezelf namelijk echt af te vragen waar het nou eigenlijk omgaat en om die manier kan je een boek heel vervelend vinden, maar bij mij werkt dit juist andersom, waardoor ik graag wil weten wat er nou speelt. Daardoor kon ik dit boek Sonny Boy goed lezen.

In het boek zitten ook naar mijn idee hele bijzondere plaatjes, geplaatst in het midden. Hierdoor werd ik weer echt even wakker geschut dat het waar gebeurd was.

Het verhaal is erg uitgebreid dus als je eerst even snel een samenvatting wil lezen om te weten waar het over gaat? Klik dan hier.

In het boek gaat het vooral over de volgende personages

- Rika van der Lans
- Waldemar Nods
- Waldy Nods ( Sonny Boy )
- Willem Hagenaar
- Bertha Hagenaar

Wanneer je het boek leest ontstaat er al meteen een manier van kritische spanning bij hoofdstuk II bij mij. Namelijk wanneer Waldermar gaat zwemmen in "die rivier die zo gevaarlijk is", krijg ik meteen al het gevoel, mede doordat ik niet weet dat het de hoofdpersoon is, dat er iets erg met hem gaat gebeuren.

Maar ook op het eind wanneer Waldermar wordt aangevallen op de boot waarmee hij wordt weggevoerd. Hij zwemt dan echt een enorm stuk naar het vaste land, waardoor je toch al snel denkt (ik tenminste):
"JA! HIJ HEEFT HET GEHAALD!". Toch wordt hij dan neergeschoten. Dat ging toch wel tegen al mijn verwachtingen in.

In het boek zit niet veel emotionele spanning omdat de hoofdpersonages geen "ik-personen" zijn. Hierdoor weet je niet echt wat zij voelen. Wel worden de personages goed beschreven, hierdoor zou je bij veel situaties wel kunnen bedenken wat de personages zouden kunnen denken. Bijvoorbeeld Rika, vanaf het begin af aan weet je al dat zij heel "rebels" is.

Als je op zoek bent naar goede recensies? Kijk dan vooral even hier.

Het boek is ook verfilmd, dit is link naar het filmpje. (trailer)

Remco Campert | Het leven is Vurrukkulluk | VWO4

 

Het boek “het leven is vurrukkulluk” is een boek dat gaat over het leven van twee studenten Boulie en Mees en alles wat daar bij hoort. Het gaat bijvoorbeeld over hoe ze allebei verliefd zijn op het zelfde meisje, Panda een meisje dat volop geniet van het leven op haar manier. Samen ontmoeten zij een grijsaard, een man die ze later beroven van zijn geld. Ook speelt Ernst-jan een rol in het verhaal, hij is de interviewer die Boulie gaat ondervragen. Mees en Boulie wonen in het park in een groot wit huis. Later, besluiten zij ook een feest te geven in het huis en Mees begint steeds meer serieuzer met Panda te worden. Het feest gaat natuurlijk niet helemaal als gepland. Als je nog voor een andere samenvatting wilt kijken zal ik hier op klikken.

Remco Wouters Campert is geboren in Den Haag op 28 juli 1929. Vervroegd verlaat hij Amsterdams Lyceum. Dit doet hij zodat hij zich volledig op het schrijven kon richten.

In 1976 ontvangt Remco Campert de P.C. Hooftprijs voor zijn poëtisch oeuvre en in 2011 krijgt hij de Gouden Ganzenveer toegekend voor zijn grote betekenis voor het geschreven en gedrukte woord in Nederland. 

Dit zijn een paar bekende boeken van Remco Campert:

Fabeltjes vertellen (1968)
Mijn leven’s liederen (1968)
Tjeempie! of Liesje in Luiletterland (1968)
Gouden dagen (1990)
Graag gedaan (1990)
Het satijnen hart (2006)
Nieuwe herinneringen (2007)
Dagboek van een poes (2007)
Het avontuur van Iks en Ei (2008)
Om vijf uur in de middag (2010)
Mijn eenmanszaak (2010)

In het boek speelt Remco Campert met de woorden. Hij doet dit door op een verouderde manier literatuur toe te passen. Ik denk dat hij dit doet zodat hij kan laten zien dat de jongeren helemaal niet zo veel zijn veranderd, bijvoorbeeld omdat hij laat zien dat de jongeren van vroeger ook hun eigen taaltje had. Ik denk dat hij ook probeert om eens op een hele andere manier te schrijven, zodat het meer mensen aantrekt om het te gaan lezen. Ik vind ook dat hij door deze manier te schrijven een soort humor overbrengt door woorden op een manier te schrijven, die grammaticaal helemaal niet kloppen, maar toch te begrijpen zijn doordat ze worden opgeschreven zoals je ze uitspreekt.

De tijd waarin Remco Campert leefden was een tijd waar veel veranderingen plaats vonden. Veranderingen onder jongeren die ze veel vrijer maakten. De jongeren gingen veel meer uit, rookten marihuana en vroegen zich af of ze nou wel echt zo’n iemand met een lunchtrommeltje, achter op de fiets wilden worden. Vooral het uitgaan was een grote bezigheid. De jongeren gingen dan naar een Jazzcafé of naar concert waar ze dan de hele Nacht gingen dansen. Natuurlijk was het voor de mannen heel fijn om alle meisjes opgetogen in jurkjes en hakjes te zien. De hoofdpersonen in het boek “Het leven is vurrukkulluk” spreken dan ook vol lof over deze tijd. Vooral omdat ze veel meer zelf te zeggen hadden en een gevoel van vrijheid kregen. 

Ingrid (Panda in het verhaal) was in het leven in die tijd ook een echte levensgenieter. 

Eddy posthuma de boer een fotograaf uit die tijd verteld in de documentaire over hoe zijn leven er uit zag. Hij heeft veel mooie foto’s gemaakt uit die tijd. Ook Eddy kende Remco Campert

Dit zijn foto's van Eddy posthuma de boer: